Wijnmakerij Maastricht

In 2019 is in Maastricht een 'urban winery', een stadswijnmakerij, van start gegaan. Zeg maar een stads-wijnmakerij waar aangekochte druiven tot wijn worden verwerkt. Het is een trend die we sinds enkele jaren internationaal zien toenemen en nu ook in Limburg is gearriveerd. Het basisidee is dat men zelf geen wijngaarden exploiteert maar enkel de gewenste druiven aankoopt. Dit is een goede combinatie met wijnbouwers, of moet ik zeggen ‘wijndruiventelers’ die zelf niet in een wijnmakerij wensen te investeren. Men maakt wijn voor wijnbouwers maar men maakt ook wijn van aangekochte druiven die men zelf op de markt brengt. Hiervoor worden de druiven in de mate van het mogelijke in de directe nabijheid van Maastricht aangekocht. Maar voor sommige druiven, die het in ons klimaat niet zo goed doen, wordt ook naar andere gebieden uitgeweken.

Nederlandse wijn

De wijn die men maakt is Nederlandse wijn. Dat is wettelijk bepaald. Wanneer de wijn in Nederland wordt gemaakt is het Nederlandse wijn, ongeacht waar de druiven geteeld zijn.
Maar hoewel van alle wijnen de herkomst van de druiven uiteraard bekend is, mag deze op het etiket niet worden vermeld. 

2020

​Wijnmakerij Maastricht is een ‘urban winery’ die zijn eigen stempel drukt op de wijnen door een heel nieuwe visie te volgen op het vlak van de vinificatie. Nadat vroeger de meeste wijn op houten vaten werd gemaakt treffen we in de hedendaagse kelders meestal roestvrij staal aan. Tegenwoordig willen veel consumenten vooral de primaire aroma’s in de wijn, en zijn sterk door hout gedomineerde wijnen minder gewaardeerd. Maar het gebruik van hout is tegenwoordig niet meer ‘vanzelfsprekend’ omdat kuipen en tonnen nu een maal van eik worden gemaakt. Hout wordt heel gericht ingezet en heeft meer te bieden dan een ‘houtaroma’. De zuurstof die door de wanden van het hout in de wijn binnen dringt is even belangrijk dan het aroma dat door de eik wordt afgegeven. Het moderne gebruik van hout is niet meer gericht op het herkenbare typische aroma van de eik maar op de voordelen van het heel gedoseerde binnendringen van de zuurstof. Wijnmakerij Maastricht maakt veel gebruik van acacia vaten om de voordelen van de micro oxidatie te hebben zonder het vaak erg dominante aroma van de eik. Naast de Chardonnay, die voor het eerst in 2019 op acacia werd gemaakt, liggen er nu ook enkele vaten met Riesling op acacia. Vandaag (22 januari 2021) heb ik deze Riesling geproefd, benieuwd of de hoge verwachtingen worden ingelost. Maar nee, ze worden niet ingelost, ze worden zelfs overtroffen.

2019

In 2019 is gestart met Chardonnay en Pinot noir van een bevriende wijnbouwer uit het naburige Riemst (Belgisch Limburg) en Italiaanse Nero d'Avola. Van de Chardonnay werd een mooie droge witte wijn en van de Pinot noir een rode wijn gemaakt.

Bij de eerste oogst werd al onmiddellijk op vernieuwing ingezet door van de Nero d'Avola geen rode wijn maar een mooie rosé te maken. Een experiment dat zeker als bijzonder geslaagd mag gelden. Het is een wijn die dan ook zeker in het assortiment zal terugkeren in de komende jaren. 

De Chardonnay werd op hout gemaakt, maar er werd gekozen voor acacia omdat daarmee een overdreven houtaroma wordt vermeden en het fruit behouden blijft. Ook deze keuze, die men buiten de Bourgogne voor Chardonnay weinig aantreft, zal zeker opnieuw worden gebruikt.

Voor de Pinot noir werd voor rvs gekozen. Ook hier was het de bedoeling om het fruit maximaal te behouden.