|
Momenteel ben ik druk aan een wijnboek bezig. Er zijn al heel wat toevoegingen die er bij gaan komen. Maar ja, compleet zal het toch nooit zijn. In ieder geval ben ik heel tevreden over de inhoud. Een heel groot gedeelte van de inhoud zal werkelijk voor het eerst in een bevattelijke manier worden benaderd.
De techniek heeft in de wijnbouw een steeds belangrijkere plaats ingenomen. Het is zelfs zo erg dat veel eerlijke wijnen met respect voor de terroir gemaakt, de concurrentie van met industriële 'limonade'-techniek gemaakte wijnen gaan verliezen. Dit omdat de consument totaal niet op de hoogte is van wat er in de fles zit. De wijndrinker heeft behoefte aan meer kennis. Geen verhalen van de met hun eigen kennis pronkende zogezegde kenners die vaak niet verder komen dan een druif en hout herkennen. Dat kan een klein kind ook binnen de kortste keren leren. Meestal zijn de wijnschrijvers en wijnspecialisten voor hun brood van de wijnhandel afhankelijk. En, "wiens brood men eet, diens woord men spreekt"! Wie heeft er belang bij dat de consument meer verstand van wijn heeft? Niet de handelaar, niet de restaurateur en zeker niet de feestaannemer. Zij willen allemaal wat extra verdienen aan de consumenten die er "toch geen verstand van hebben". De schrijvers maken ze niet wijzer, en de televisie zeker niet, en de horeca en handel blijft wijn van € 2,50 inkoop per fles voor ...... verkopen. Hoog tijd dus dat er eerlijke en zinvolle informatie komt.  |
 
|
Wijnboek
Sinds 1972 proef ik geregeld wijn, sinds 1980 een gepassioneerde wijnliefhebber en vanaf 1985 ben ik ook zakelijk met wijn bezig. Ik heb de familiale wijnimport gestart en vervolgens voor een groothandels-inkoop-organisatie. Zo verzamelde ik ervaring en leerde ik ontzettend veel van wijnbouwers in alle belangrijke Europese wijnlanden.
Eind jaren tachtig werd ik gevraagd om te helpen bij het in het leven roepen van een ‘AOC’ voor Nederlands Limburg. Ik had uitvoerig onderzoek gedaan naar alle elementen die daarbij aan bod dienen te komen. De oprichting van een vereniging van Limburgse wijnbouwers is toen mislukt, en de ‘AOC’ kwam er niet. Ik was gewoon te vroeg. De wijnbouwers waren nog te veel met hun eigen bezig en zagen niet in dat men zich moest vereniging, in ieders belang. De kennis die ik vergaard had zou echter op een heel andere manier belangrijk blijken.
Nadat mijn vader het kasteel van Genoelselderen had gekocht bracht ik hem in 1991 op het idee om bij het kasteel van Genoelselderen wijngaarden aan te planten. Sinds dat moment liep ik met het idee om een wijnboek te schrijven. Zakelijke beslommeringen hebben er jaren lang voor gezorgd dat het bij het verzamelen van informatie bleef. Het werkelijk schrijven van het boek kwam er echter maar niet van tot ik mijn bedrijf aan Hanos verkocht en tijd voor het schrijven vond.
Eind jaren tachtig werd ik gevraagd om te helpen bij het in het leven roepen van een ‘AOC’ voor Nederlands Limburg. Ik had uitvoerig onderzoek gedaan naar alle elementen die daarbij aan bod dienen te komen. De oprichting van een vereniging van Limburgse wijnbouwers is toen mislukt, en de ‘AOC’ kwam er niet. Ik was gewoon te vroeg. De wijnbouwers waren nog te veel met hun eigen bezig en zagen niet in dat men zich moest vereniging, in ieders belang. De kennis die ik vergaard had zou echter op een heel andere manier belangrijk blijken.
Nadat mijn vader het kasteel van Genoelselderen had gekocht bracht ik hem in 1991 op het idee om bij het kasteel van Genoelselderen wijngaarden aan te planten. Sinds dat moment liep ik met het idee om een wijnboek te schrijven. Zakelijke beslommeringen hebben er jaren lang voor gezorgd dat het bij het verzamelen van informatie bleef. Het werkelijk schrijven van het boek kwam er echter maar niet van tot ik mijn bedrijf aan Hanos verkocht en tijd voor het schrijven vond.
