Wetgeving

Etikettering van wijn met de term 'biologische wijn' vanuit een wettelijk perspectief
De huidige wetgeving dateert van 2008, dit betekent dat er veel producten nog etiketten kregen volgens de regels van de vroegere verordening. Er was een overgangsperiode ingesteld die afliep op 1 juli 2010. Maar voor wijn is die overgangsperiode nu verlengd tot 31 juli 2012. Dit betekent dat tot die datum nog op het etiket kan vermeld worden dat de wijn “gemaakt is van biologische druiven”.
Op het etiket mag de vermelding ‘Biologische wijn’ niet staan aangezien er nog geen richtlijnen zijn voor de biologische productie. Er is geen wet dus formeel bestaat ‘biologische wijn’ niet, vandaar. Het is wel de bedoeling dat er na 31 juli 2012 wel duidelijke wetgeving is over biologische wijn.

Hoe die wetgeving er ook mag gaan uitzien. De wijn van het Runkster höfke voldoet zeker aan de gestelde voorwaarden die er aan .

Er is nieuwe Europese regelegeving op het gebied van Biologische wijn.

Klacht over etiket "Biologische Limburgse wijn"

Klacht wegens etikettering met aanduiding 'Biologische Limburgse wijn'
Hoewel er geen enkele fles Runkster höfke te koop wordt aangeboden ontving ik van de Afdeling Duurzame Landbouwontwikkeling van het Ministerie Landbouw en Visserij van de Vlaamse Overheid een schrijven dat zij een klacht hebben ontvangen met betrekking tot het etiket van Runkster höfke.

Ik zou de aanduiding 'Biologische Limburgse wijn' gebruiken zonder dat er een certificering door een erkend controleorgaan is. En dat is een voorwaarde om, juist; de aaanduiding te mogen vermelden op een product dat in de handel wordt gebracht. Een dergelijke erkenning kost veel geld. Te veel voor een stadswijngaard met amper 70 flessen per jaar. Ik kreeg de keuze tussen een controleorgaan in te schakelen of te stoppen met het aanbieden met een verwijzing naar de biologische productiemethode.

Geen verkoop geen controle nodig.

Mijn wijn IS biologische wijn! Ik breng de wijn NIET IN DE HANDEL! Dus ik mag vermelden WAT IK WIL!

De wetgeving voorbij.

De nieuwe wetgeving voor 'biologische wijn' is pas van kracht voor de wijn vanaf oogstjaar 2012, en erkenning door een erkend controleorgaan kost te veel geld voor een stadswijngaard met amper 70 flessen per jaar. Ik wil niet eens de discussie voeren over het al dan niet aanbieden, en of ik dus onder de wetgeving val en heb het etiket aangepast. Ik vermeld gewoon:"Niet gechaptaliseerd, niet ontzuurd, ongefilterd en met natuurlijke gisten gevinifieerd".

http://wijnblog.skynetblogs.be/archive/2012/06/24/runkster-hofke-2011-biologisch.html 

Enkele bedenkingen bij biologische wijn:

Veel kwaliteitswijnbouwers zoals Genoels-Elderen werken biologisch of biodynamisch maar vermelden dit niet op het etiket. Het gebeurt enkel en alleen omdat er hierdoor in de wijngaard een beter bodemleven is, hetgeen de terroirexpressie en daarmee de kwaliteit ten goede komt. Het schoffelen in plaats van spuiten van onkruid is natuurlijk een zware kostenpost maar wel ontzettend belangrijk voor het leven in de grond. Ook wordt er vaak bij de fermentatie met autochtone gisten gewerkt (dus geen industreel gekweekte of terroirvreemde gistculturen). Daarom moeten ook de gisten in de wijngaard 'beschermd' worden. Vaak kiest men er voor om geen bio-label te voeren om twee redenen:
- Bio is maar al te vaak een excuus voor een mindere kwaliteit en heeft een negatieve reputatie.
- Indien er een keer een probleem is dat men enkel met een niet toegestane product kan bestrijden heeft men een probleem.

Onlangs kreeg ik de vraag van een wijnbouwer hoe een collega 'biologische wijnbouwer' het deed om een bio-label te voeren en toch tegen onkruid te sproeien. Toen stond ik wel met de mond vol tanden. Wat stelt het controlemechanisme dan voor? Zien zij niet dat er tegen onkruid gesproeid is? Of gaat het enkel om de bijdrage die de boer betaalt? Wat is dan nog de waarde van een bio-label? Moet ik namen noemen? Kijk maar eens in de wijngaarden en je ziet wie er schoffelt en wie niet.

Ikzelf produceer in het Runkster höfke een wijn van Vitis vinifera zonder te sproeien. Ook geen in de biologische teelt toegelaten producten! Ik gebruik geen industrieel gekweekte gist en ook de malolactische gisting gebeurt spontaan. Ik chaptaliseer niet en ontzuur niet. Enkel voor het bottelen wordt minimaal gesulfiteert. Het resultaat? Er werd een klacht tegen mij ingediend omdat ik 'Biologische wijn' op het etiket vermelde. Ik moest mij aansluiten bij een controleorgaan. Hoe moet ik met een jaarproductie van 70 flessen dat incalculeren?

Mijn persoonlijke mening is dat er eerst eens orde op zaken gesteld moet worden op het vlak van biologische wijnbouw. Misbruiken moeten worden aangepakt. Dat op de eerste plaats. Ook moet men open staan voor nieuwe ontwikkelingen. Zwavel en koper zijn in de biologische teelt toegestaan. In Nederland mag koper niet, behalve als bladvoeding!!!! Inmiddels zijn er sproeistoffen die veel minder milieubelastend zijn dan wat in biologische teelt mag, die niet zijn toegelaten. Controle gebeurt door organisaties die het enkel om de bijdragen te doen is. Het is dus niet verwonderlijk dat de consumenten sceptisch zijn.