Om de wijnbouw verder te ontwikkelen zijn investeerders nodig, en die vragen een goed rendement. Hun voorkeur gaat ook uit naar voorkeur investeringen met een beperkt risico. Dan speelt ook nog de termijn waarop men het rendement kan realiseren nog een rol.
Tijdens de 'studiedagen druiven' die door PCFruit en ADLO samen met de Belgische wijnbouwers vzw worden georganiseerd komt ook de economische kant van de wijnbouw aan bod. Prof. Dr. Ghislain Houben van de UHasselt, zelf een wijnbouwer, presenteert er zijn visie op de economische perspectieven.
Rendabiliteit van wijnbouw in België
Prof. Dr. Ghislain Houben, eigenaar van wijndomein Hoenshof, heeft de wijngaard van het Kasteel van Rullingen overgenomen. Dit is op zijn minst gezegd 'eigenaardig' want Prof. Dr. Ghislain Houben, die voor FOD economie de economische aspecten van de Belgische wijnbouw 'in kaart brengt', verkondigt immers "Wijnbouw in België voor de wijn is waanzin". Door zich op een dergelijke negatieve manier over de rendabiliteit van Belgische wijnbouw uit te laten schrikt hij potentiële nieuwe collega's af. Of is dat misschien zijn bedoeling? Duitse cijfers geven immers een heel ander beeld. Wijnbouw in België blijkt daaruit héél rendabel te zijn, op voorwaarde dat men goede wijn maakt.
|
|
Risico
Ondernemen is risico nemen. Dat is voor wijnbouw niet anders. Wijnbouw heeft hierbij echter het grote voordeel dat een groot deel van de investeringen in waardevast onroerend goed gebeuren. De grond van de wijngaarden is immers heel waardevast en ook de gebouwen zijn polyvalent. De aanleg van de wijngaard kost € 35.000 per hectare wanneer men alle werk uitbesteed. Indien men enkel de planten en het materiaal rekent komt het op ongeveer de helft uit.
Return of investment
Met de tijd die nodig is om het rendement te realiseren komen we bij het moeilijke deel van de wijnbouw. Er zijn bijna geen wijngaarden over te nemen dus ziet men zich verplicht om deze aan te leggen. Een wijngaard aanleggen vraagt echter tijd. Vaak is een voorbereidingsjaar voor de aanplant nodig en de eerste oogst van slechts 30% komt pas in het derde jaar van aanplant. Het vierde jaar stijgt de productie tot 70% en pas het vijfde jaar mag men een normale oogst verwachten. Al deze jaren moet de wijngaard natuurlijk wel onderhouden en bewerkt worden. Wanneer de oogst binnen is hebben we nog geen wijn. Die is er pas ten vroegste een jaar later. De goede kwaliteit kan men pas maken wanneer de stokken voldoende ouderdom hebben. Dit alles heeft tot gevolg dat men ongeveer tien jaar moet rekenen vooraleer men begint terug te verdienen.